Onlangs zag ik voor de tweede keer de film Down to earth, een inspirerend verslag van een gezin dat de wereld over reist op zoek naar wezenlijke kennis . Ze komen terecht bij de sjamanen en natuurvolken in verschillende continenten. Het valt de reizigers op dat de kern van hun visie overeenkomstig is , dat ze nog weten wat het is om in verbinding te leven met zichzelf en daardoor ook met de omgeving / natuur.
De verbinding met jezelf , wat betekent dat ? Een van de sjamanen, Nowaten, beschrijft de menselijke mogelijkheid om zelf zijn geloof te kiezen en samen te stellen . Een enorme kracht en potentie , want daarmee ben je als mens vrij om je eigen werkelijkheid te creëren.
In deze tijd is het een moedige daad om dat te doen, maar dat is misschien in iedere tijd zo, want altijd bevind je je als mens in een krachtenveld waarin een bepaalde tijdgeest heerst , die opgelegd wordt , dwingend of minder dwingend, door de gevestigde macht. Tegelijkertijd houden we die gevestigde macht zelf in stand door ons geloof erin ofwel door ons verzet ertegen .
We kijken terug op een lange periode waarin de kerk bepaalde wat we wel of niet mochten denken en doen , maar zijn we niet van de regen in de drup beland met de macht van de niet zo waardevrije wetenschap ? De wetenschap, die grote ontdekkingen en mogelijkheden bracht, maar die nu zo manipulatief en dwingend wordt ingezet door de machthebbers dat de keuzevrijheid opnieuw bekneld raakt, net als toen de kerk aan de macht stond.
Machtsmisbruik en manipulatie is waarschijnlijk van alle tijden .
In de huidige ontwikkelingen is het inzicht van Nowaten een heel waardevolle en essentiële boodschap voor ons. Hij wijst ons op onze persoonlijke macht om te kiezen wat wij geloven, om te zoeken naar onze eigen waarheid. Hij benadrukt dat die niet gevonden kan worden door waarheid van anderen klakkeloos over te nemen. Daarmee geef je je eigen macht weg.
Hoe vind je je eigen waarheid ?
Daar zijn waarschijnlijk duizenden manieren voor , maar in onze westerse samenleving is een zeer belangrijk ingrediënt de stilte .
We zijn zo gewend alles via het denken te benaderen en op te lossen dat het zekere oefening vraagt om te verstillen. Om het denken tot rust te laten komen.
Wanneer dit gebeurt worden andere fenomenen waarneembaar : er is ineens de mogelijkheid om het lichaam beter te voelen ; waar het zich verkrampt en waar het zich ontspant.
Er ontstaat een innerlijke waarneming , van de eigen denkpatronen, van de emotionele stromen die daarmee samenhangen, van de innerlijke oordelen en kritiek op deze emoties , van schaamte en schuld.
Er ontstaat inzicht in deze innerlijke bewegingen en ook daagt het besef hoe deze innerlijk onderbelichte werkelijkheid voortdurend onze visie en reactie op de buitenwereld bepaalt.
Juist zolang ze onderbelicht ofwel onbewust is.
De bewustwording ervan brengt ook de bevrijding , omdat er een waarnemende instantie is ontstaan die de samenhang ziet tussen binnen en buitenwereld.
Je ziet dus steeds beter hoe je [onbewuste] aannames en weggestopte ervaringen je realiteit kleuren.
Door dit steeds opnieuw met aandacht en betrokkenheid in kaart te brengen is er een ontwikkeling mogelijk die ik zelfliefde noem. Je begrijpt en omarmt jezelf, je eigen verkramping, je angsten en aannames. Je zorgt ervoor als een liefdevolle onvoorwaardelijke ouder, je geeft erkenning aan alles wat leeft in jezelf.
In die koesterende basis ontstaat er een ongedwongen mogelijkheid tot verandering, doordat verkrampingen zich oplossen in het licht van die liefdevolle aandacht en erkenning.
Daar ontstaat de ruimte voor het creëren van een nieuwe, vrijere waarheid , die vervolgens bestendigd kan worden in nieuwe ervaringen.
Je kiest er bewust voor bepaalde informatiestromen te volgen, die voor jou voedend en verrijkend zijn.
Andere laat je achterwege, tenzij uiteraard jouw waarheid een weg is van verzet en opstand tegen de gevestigde orde. Maar dat wat je ook wilt doen , wat in jouw ogen voorop staat , komt in je onderzoek vanzelf aan het licht.
Doordat je gevoeliger wordt, merk je sneller wat er met je gebeurt als je iemand ontmoet, iets leest, hoort : hoe je lichaam reageert, of je er een angstkramp van krijgt , of het je leegtrekt in een gevoel van machteloosheid, of het je in opstandig verzet brengt, of dat het je positieve energie geeft.
Door je denken even stil te zetten om dit onderzoek te doen , kan het je later juist beter van dienst zijn om je waarheid vorm te geven , naar buiten te brengen.
Je kunt ontdekken dat de aannames , angsten, onbewuste gedachtenpatronen een energieveld vormen dat zichzelf steeds opnieuw bevestigt en bekrachtigt. Want dit energieveld is jouw schepping.
En bewustwording daarin bevrijd je van het idee dat je machteloos bent , of slachtoffer van de omstandigheden.
Iedere waarheid is een unieke rijke totaalwereld , samengesteld uit zintuigelijke waarneming, lichaamsgevoel, innerlijke beelden , gedachten, emotiestromen .
Een bijproduct van dit voortdurende onderzoek is de realisatie dat in ieder mens zich zo’n universum bevindt . En dat , om tot communicatie te komen , discussie een ontoereikend instrument is, dat zich enkel bedient van argumenten. Om iets van [de standpunten van] een ander te kunnen begrijpen zou je zicht moeten hebben op het innerlijke universum van de ander.
Dialoog is daartoe een geschikter middel ; het stelt niet alleen de vraag “wat denk jij ?” maar ook “wie ben jij ?”
Ik geloof dat het nu de tijd is om de verbinding met de eigen waarheid te herstellen.
Ik kijk naar de huidige verschuivingen vanuit mijn eigen universum. Dat heb ik gedurende mijn 58 jaren uitgebreid in kaart gebracht , uit noodzaak, omdat ik opgroeide in een gezin waarin geen ruimte was voor verschillende waarheden. Ik zie dat nu als een betekenisvol startpunt , want onderdrukt worden in je kindertijd leidt tot onderdrukking in jezelf, heb ik ontdekt.
Bevrijding uit die gevangenis voltrok zich van binnenuit , en uiteraard is dat een doorgaand proces.
Beeldend werken is voor mij de belangrijkste manier waarop de binnenwereld, de innerlijke waarnemingen, naar buiten gebracht kunnen worden.
De verschillende manieren die ik geleerd heb om het innerlijke landschap waar te nemen geef ik nu door in de lessen die ik geef. Manieren die mij en nu ook anderen ruimte en vrijheid brengen op een veilige , aandachtige manier en een rijke binnenwereld blootleggen die wacht om in beeld gebracht te worden.
Mijn jarenlange ervaring in het werken met cursisten heeft laten zien dat iedereen zo’n rijke bron in zich heeft , die wacht om gevoeld, erkend, uitgedrukt te worden.
Het is mijn passie , om anderen in contact te brengen met hun innerlijke natuur , ze mee te nemen in dit onderzoek en ze vertrouwd te zien worden met hun persoonlijke waarheid.
Zodat de innerlijke liefde groeit .
nl.downtoearthfilm.com
