Onlangs zag ik voor de tweede keer de film Down to earth,
een inspirerend verslag van een gezin dat de wereld over reist op zoek naar
wezenlijke kennis . Ze komen terecht bij de sjamanen en natuurvolken in
verschillende continenten. Het valt de reizigers op dat de kern van hun visie
overeenkomstig is , dat ze nog weten wat
het is om in verbinding te leven met zichzelf en daardoor ook met de omgeving /
natuur.
De verbinding met jezelf , wat betekent dat ? Een van de
sjamanen, Nowaten, beschrijft de menselijke mogelijkheid om zelf zijn
geloof te kiezen en samen te stellen .
Een enorme kracht en potentie , want daarmee ben je als mens vrij om je eigen
werkelijkheid te creëren.
In deze tijd is het een
moedige daad om dat te doen, maar dat is misschien in iedere tijd zo,
want altijd bevind je je als mens in een krachtenveld waarin een bepaalde
tijdgeest heerst , die opgelegd wordt , dwingend of minder dwingend, door de
gevestigde macht. Tegelijkertijd houden we die gevestigde macht zelf in stand
door ons geloof erin ofwel door ons verzet ertegen .
We kijken terug op een lange periode waarin de kerk bepaalde
wat we wel of niet mochten denken en doen , maar zijn we niet van de regen in
de drup beland met de macht van de niet zo waardevrije wetenschap ? De
wetenschap, die grote ontdekkingen en mogelijkheden bracht, maar die nu zo
manipulatief en dwingend wordt ingezet door de machthebbers dat de
keuzevrijheid opnieuw bekneld raakt, net als toen de kerk aan de macht stond.
Machtsmisbruik en manipulatie is waarschijnlijk van alle
tijden .
In de huidige ontwikkelingen is het inzicht van Nowaten een
heel waardevolle en essentiële boodschap voor ons. Hij wijst ons op onze persoonlijke
macht om te kiezen wat wij geloven, om te zoeken naar onze eigen waarheid. Hij benadrukt dat die niet gevonden kan
worden door waarheid van anderen klakkeloos over te nemen. Daarmee geef je je
eigen macht weg.
Hoe vind je je eigen waarheid ?
Daar zijn waarschijnlijk duizenden manieren voor , maar in
onze westerse samenleving is een zeer belangrijk ingrediënt de stilte .
We zijn zo gewend alles via het denken te benaderen en op te
lossen dat het zekere oefening vraagt om te verstillen. Om het denken tot rust
te laten komen.
Wanneer dit gebeurt worden andere fenomenen waarneembaar : er
is ineens de mogelijkheid om het lichaam beter te voelen ; waar het zich
verkrampt en waar het zich ontspant.
Er ontstaat een innerlijke waarneming , van de eigen denkpatronen,
van de emotionele stromen die daarmee samenhangen, van de innerlijke oordelen
en kritiek op deze emoties , van schaamte en schuld.
Er ontstaat inzicht in deze innerlijke bewegingen en ook
daagt het besef hoe deze innerlijk onderbelichte werkelijkheid voortdurend onze
visie en reactie op de buitenwereld bepaalt.
Juist zolang ze onderbelicht ofwel onbewust is.
De bewustwording ervan brengt ook de bevrijding , omdat er
een waarnemende instantie is ontstaan die de samenhang ziet tussen binnen en buitenwereld.
Je ziet dus steeds beter hoe je [onbewuste] aannames en
weggestopte ervaringen je realiteit kleuren.
Door dit steeds opnieuw met aandacht en betrokkenheid in
kaart te brengen is er een ontwikkeling mogelijk die ik zelfliefde noem. Je
begrijpt en omarmt jezelf, je eigen verkramping, je angsten en aannames. Je
zorgt ervoor als een liefdevolle onvoorwaardelijke ouder, je geeft erkenning
aan alles wat leeft in jezelf.
In die koesterende basis ontstaat er een ongedwongen
mogelijkheid tot verandering, doordat verkrampingen zich oplossen in het licht
van die liefdevolle aandacht en erkenning.
Daar ontstaat de ruimte voor het creëren van een nieuwe, vrijere waarheid , die vervolgens bestendigd kan worden in nieuwe
ervaringen.
Je kiest er bewust voor bepaalde informatiestromen te volgen,
die voor jou voedend en verrijkend zijn.
Andere laat je achterwege, tenzij uiteraard jouw waarheid een
weg is van verzet en opstand tegen de gevestigde orde. Maar dat wat je ook wilt
doen , wat in jouw ogen voorop staat , komt in je onderzoek vanzelf aan het
licht.
Doordat je gevoeliger wordt, merk je sneller wat er met je
gebeurt als je iemand ontmoet, iets leest, hoort : hoe je lichaam reageert, of
je er een angstkramp van krijgt , of het je leegtrekt in een gevoel van
machteloosheid, of het je in opstandig verzet brengt, of dat het je positieve
energie geeft.
Door je denken even stil te zetten om dit onderzoek te doen ,
kan het je later juist beter van dienst zijn om
je waarheid vorm te geven , naar buiten te brengen.
Je kunt ontdekken dat de aannames , angsten, onbewuste
gedachtenpatronen een energieveld vormen dat zichzelf steeds opnieuw bevestigt
en bekrachtigt. Want dit energieveld is jouw schepping.
En bewustwording daarin bevrijd je van het idee dat je machteloos
bent , of slachtoffer van de omstandigheden.
Iedere waarheid is een unieke rijke totaalwereld ,
samengesteld uit zintuigelijke waarneming, lichaamsgevoel, innerlijke beelden ,
gedachten, emotiestromen .
Een bijproduct van dit voortdurende onderzoek is de
realisatie dat in ieder mens zich zo’n universum bevindt . En dat , om tot
communicatie te komen , discussie een ontoereikend instrument is, dat zich
enkel bedient van argumenten. Om iets van [de standpunten van] een ander te
kunnen begrijpen zou je zicht moeten hebben op het innerlijke universum van de
ander.
Dialoog is daartoe een geschikter middel ; het stelt niet
alleen de vraag “wat denk jij ?” maar ook “wie ben jij ?”
Ik geloof dat het nu de tijd is om de verbinding met de
eigen waarheid te herstellen.
Ik kijk naar de huidige verschuivingen vanuit mijn eigen
universum. Dat heb ik gedurende mijn 58 jaren uitgebreid in kaart gebracht ,
uit noodzaak, omdat ik opgroeide in een gezin waarin geen ruimte was voor
verschillende waarheden. Ik zie dat nu als een betekenisvol startpunt , want
onderdrukt worden in je kindertijd leidt tot onderdrukking in jezelf, heb ik
ontdekt.
Bevrijding uit die gevangenis voltrok zich van binnenuit , en
uiteraard is dat een doorgaand proces.
Beeldend werken is voor mij de belangrijkste manier waarop de
binnenwereld, de innerlijke waarnemingen, naar buiten gebracht kunnen worden.
De verschillende manieren die ik geleerd heb om het
innerlijke landschap waar te nemen geef ik nu door in de lessen die ik geef.
Manieren die mij en nu ook anderen ruimte en vrijheid brengen op een veilige , aandachtige manier en een
rijke binnenwereld blootleggen die wacht om in beeld gebracht te worden.
Mijn jarenlange ervaring in het werken met cursisten heeft
laten zien dat iedereen zo’n rijke bron in zich heeft , die wacht om gevoeld,
erkend, uitgedrukt te worden.
Het is mijn passie , om anderen in contact te brengen met hun
innerlijke natuur , ze mee te nemen in dit onderzoek en ze vertrouwd te zien
worden met hun persoonlijke waarheid.
Zodat de innerlijke
liefde groeit .
nl.downtoearthfilm.com
